3.6.10

Μεθυσμένα Ξωτικά full discography download


Συνέντευξη των Μεθυσμένων Ξωτικών:

Μπορείς να μας δώσεις ένα σύντομο "βιογραφικό" των Μεθυσμένων Ξωτικών;
Μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά (Μπραχάμι) και αρχίσαμε να παίζουμε μαζί μουσική το 98'. Έχουμε κάνει πολλά live σε πλατείες, σχολεία, σχολές, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Το 2003 κυκλοφορήσαμε ένα μεγαλούτσικο demo και πέρυσι συμμετείχαμε στην συλλογή "Διατάραξη κοινής συνείδησης". Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο μας "επίσημο" cd με 6 καινούρια κομμάτια και 8 παλιά ξαναηχογραφημένα.

Ποια είναι τα θέματα τα οποία απασχολούν τους στίχους των τραγουδιών σας; Υπάρχει κάποιο θέμα που σας απασχολεί ιδιαίτερα;
Κοινωνικοπολιτικά θέματα, βγαλμένα μέσα απ' τη ζωή και την καθημερινότητα.

Σας χαρακτηρίζει μια μουσική ιδιαιτερότητα και ο ήχος σας γενικά δεν κυμαίνεται σε ένα είδος! (κομμάτια punk, rock, hip hop) Που οφείλεται αυτό;
Τα βασικά συστατικά είναι punk+hip hop = punk hop (με λίγη φαντασία) punk hope. Λόγω γούστου αλλά και επειδή όταν πιάνω ένα θέμα σταματάω μετά τις 2 σελίδες, μάλλον είναι τα μόνα που με ανέχονται και μου επιτρέπουν να χρησιμοποιώ άμεση γλώσσα.
Εφτά χρόνια μετά... πόσο μακριά είστε από τη νοοτροπία που σας οδήγησε να εμφανιστείτε σε τηλεοπτική εκπομπή στην ΕΤ3; Τι σας οδήγησε να απομακρυνθείτε από τον εμπορικό δρόμο; Πως εξελίσσεται ο δρόμος που διαλέξατε τελικά;
Τα κονομίσαμε και χορτάσαμε... 7 χρόνια πριν παίξαμε 5 τραγούδια live στο jammin. Και τότε όπως και τώρα, θεωρούσαμε ότι αυτά που λέμε δεν αφορούν ένα μικρόκοσμο. Πιστεύαμε ότι έχει νόημα να ακουστούν σε όλη την κοινωνία και ψαχνόμασταν σχετικά με το πώς. Αυτός ο διαμεσολαβημένος τρόπος παρουσιάστηκε μπροστά μας πριν απ' αυτόν που έχουμε τελικά επιλέξει, ο οποίος αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματικότερος. Έχουμε τη δυνατότητα να παίξουμε σχεδόν σε όλη τη χώρα, σε μέρη όμορφα και από άποψη ανθρώπινων σχέσεων και από συναυλιακή-τεχνική άποψη, χωρίς εισόδους κλπ, με πολύ κόσμο και με όλα αυτά που διαισθάνομαι ότι θα ρωτήσεις και θα απαντήσουμε παρακάτω. Αλλά ας δούμε την άλλη πλευρά για να καταλάβουμε τι παίζει. Μια "underground" μπάντα που δεν αυτοαναιρείται τελείως (παίζονται όπου και λέγοντας ότι λάχει), θα βγάλει cdάκι με μια εταιριούλα, που δεν θα μπορεί να κάνε πολλά παραπάνω απ' το να εισπράττει τα ποσοστά απ' τις αναμενόμενα ελάχιστες πωλήσεις (τα εμπορεύματα χρειάζονται διαφήμιση για να πουλήσουν) και θα παίζει που και που σε καμιά γραφική livότρυπα. Άντε μια στο τόσο για να χαρεί, κάνα support κομπαρσιλίκι και tv και χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Στην τελική, τα πάντα λίγο πολύ έχουν ειπωθεί και με πολλούς τρόπους μάλιστα. Άσε που από λόγια άλλο τίποτα. Η ανιδιοτελής επικοινωνία είναι αυτή που σπανίζει, κάνει τη διαφορά, αστράφτει και ξεχωρίζει. Και πάνω απ' τα κεφάλια τους; Γυρίζει γυρίζει γυρίζει γυρίζει...

Ποια είναι η γνώμη σας για το DIY; Τι σημαίνει αυτό για σας;
Άαα κάτσε αυτό το ξέρουμε... Α ναι! Do it yourself = κάντο μόνος σου. Α θες και τη γνώμη μας; Πέρα απ' την ουσία αυτής της μουσικοπολιτικής σκηνής, που απαντάει στο τρίπτυχο ερώτημα, "αν όχι τώρα πότε, αν όχι εμείς ποιοι και αν όχι έτσι πως;", πέρα δηλαδή απ' την έμπρακτη απόδειξη του εφικτού της ουτοπίας, της αυτοοργάνωσης και της αναρχίας, σε όλες τις πτυχές της ζωής και πέρα απ' την παραπάνω απάντηση, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία αναμενόμενη, αντιστρόφως ανάλογη "ποιοτική" σχέση με τη μισθωμένη μουσική. Με λίγα λόγια, στα μουσικά είδη (δυστυχώς ακόμη περιορισμένα) που το diy υφίσταται, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα το αξιόλογο που να μην είναι diy. Το μόνο που είναι λίγο αδόκιμα ξενόφερτο και χρίζει αντικατάστασης είναι ο όρος. Δεν είναι απόλυτα κατανοητός και υποβαθμίζει το συλλογικό πνεύμα που αποπνέει αυτή η σκηνή. Όπως καθετί που παλεύει για την ουτοπία, χρίζει αέναης βελτίωσης και στο χέρι μας είναι το πόσο μακριά θα μας πάει...

Πείτε μας κάποια πράγματα για το νέο σας cd! Για την παραγωγή, τις δυσκολίες, το αποτέλεσμα...
Θεωρούμε ότι είναι το πρώτο μας cd, καθώς περιέχει 6 νέα κομμάτια και 8 παλιά ξαναηχογραφημένα από την αρχή. Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε μια αναλυτική εικόνα για το πως έγινε, γιατί δείχνει πόσο "εύκολο" είναι να κάνεις κάτι, όταν βασίζεσαι στις συλλογικές σου δυνάμεις, όταν πιστεύεις ότι αυτό που κάνεις έχει ουσιαστικούς λόγους ύπαρξης και όταν δεν περιμένεις κανέναν "καλοθελητή" μεσάζοντα (πέραν κάποιων που δυστυχώς ακόμα μας είναι αναγκαίοι) να τρέξει για σένα και για αυτά που πρεσβεύεις. Ξεκινώντας λοιπόν από τις πρόβες... Εδώ και 4 χρόνια προβάρουμε στο σπίτι χωρίς καν ηχομόνωση, αλλά με σύνεση (τύμπανα καλυμμένα με πανιά, όργανα στους ενισχυτές και φωνή στο στερεοφωνικό)... Για κάτι πιο "επίσημο" πάμε στο αυτοοργανωμένο-αυτοδιαχειριζόμενο STUDIO που λειτουργεί στο ελευθεριακό στέκι "Πικροδάφνη". Τα τύμπανα είναι συνήθως το αρχικό σημείο ηχογράφησης στο οποίο δύσκολα αποφεύγεις τα επαγγελματικά studio, αν και πλέον υπάρχουν κάποια πολύ αξιόπιστα προγράμματα με drums ήχους. Εμείς πάντως, γράψαμε τα τύμπανα στο studio, κιθάρες, μπάσο στο σπίτι με δανεικούς ενισχυτές, φωνές σε ένα ιέκ ηχοληψίας σαν εργασία ενός φίλου, για τρομπέτες χρησιμοποιήσαμε midi ήχους, τη μίξη την κάναμε στο σπίτι με πολλές ώρες ψάξιμο και το mastering σε επαγγελματικό studio αν και δεν ήταν αναγκαίο. Τα σκίτσα και το στήσιμο του booklet και του site τα έκαναν κάποιοι φίλοι. Και εδώ πλέον αναλαμβάνουν οι "ειδικοί"... Εργοστάσιο κοπής cd και τυπογραφείο. Η τιμή του cd είναι 5 ευρώ και ως στόχο έχει την κάλυψη του κόστους και την ενίσχυση παρόμοιων μελλοντικών εγχειρημάτων. Προφανώς doit yourself δεν σημαίνει απλά κάντο μόνος σου. Χωρίς όλους αυτούς που μας βοηθάνε όλα αυτά θα μοιάζαν ουτοπία.

Έχετε κάποια σχέδια για το άμεσο μέλλον; Κάποια νέα κυκλοφορία;
Πολλά live, νέες ηχογραφήσεις και σε 1-2 (ναι καλά...) χρόνια επόμενο cd.

Που μπορεί να βρεί κάποιος πληροφορίες ή κυκλοφορίες σας και πως μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σας;
Το cd και πληροφορίες για μας υπάρχουν στο site, www.methismenaxotika.gr για κατέβασμα, και επίσης στις συναυλίες μας και στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους.

Line up: Γιάννης
Θάνος
Παναγιώτης
Στέλιος
Mike


Πρώτο CD (2007)
DOWNLOAD

Δεν υπάρχουν σχόλια:

The Clash: Αφιέρωμα


Ειλικρινά πιστεύω πως αξίζει ένα αφιέρωμα σ' αυτό το συγκρότημα.

Αν σκοπός των
Sex Pistols ήταν να γκρεμίσουν το "παλιό", τότε ο λόγος ύπαρξης των Clash ήταν το χτίσιμο του "νέου". Κατάφεραν να παρουσιάσουν το πρώτο "σοβαρό" punk album διαμαρτυρίας με τραγούδια για τον ρατσισμό, την πολιτική βία και την στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων, των οποίων τους στίχους έγραψε ο Strummer και την μουσική ο Jones, ανακατεύοντας το punk με διάφορα μουσικά είδη, όπως reggae, ska, rock'n'roll, soul και world music. Αντέταξαν στο μηδενισμό των Sex Pistols και των άλλων punk συγκροτημάτων της εποχής μία φλογερή ιδεολογία και ένα γνήσιο ενδιαφέρον για τη ζωή των νεαρών ακροατών τους, διαμορφόνωντας έτσι το punk ως ιδεολογικό και μουσικό κίνημα.


Χαρακτηριστική η κριτική του Sniffin Glue: "…The Clash album is like a mirror. It reflects all the shit. It shows us the truth. To me, it is the most important album ever released. It's as if I 'm looking at my life in a film. A story of life in London". Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά ντεμπούτα - album όλων των εποχών, απλώς αποτελούσε τον προπομπό μιας σειράς υπέροχων δίσκων από ένα σύνολο που θα κέρδιζε πολλά στο μέλλον δίχως να συμβιβαστεί, μέχρι να διαλυθεί!

Δεν ήταν συνηθισμένοι τύποι "εκτός νόμου" όπως συνηθίζονταν αλλά επαναστάτες με ΑΙΤΙΑ. Για συγκρότημα που τραγούδησε για την επανάσταση και την εργατική τάξη, οι
Clash είχαν πολύ παραδοσιακές ρίζες.




Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΝΤΑΣ

Ο Joe Strummer (John Graham Mellor) γεννήθηκε στις Αυγούστου του 1952 και πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε οικοτροφείο. Λίγο αφότου έκλεισε τα 20, έφτιαξε ένα συγκρότημα γεννημένο στους δρόμους του Λονδίνου, τους 101'ers. Πριν καταλήξει στο Λονδίνο όπου έφτιαξε τους 101'ers, ο Strummer πήγε σε μία σχολή Καλών Τεχνών αφότου τέλειωσε το σχολείο (όπως συνηθιζόταν τότε), αλλά τα παράτησε μετά την αυτοκτονία του μεγάλου του αδελφού David - με τον οποίο είχαν κόψει κάθε επαφή επειδή είχε πάει με το Ναζιστικό Μέτωπο. Έτσι άρχισε να περιπλανιέται στην Ευρώπη όπως είχε κάνει πριν χρόνια ο αγαπημένος του Αμερικάνος τραγουδοποιός Woody Guthrie. Παράλληλα, ο Mick Jones (γεννημένος στις 26 Ιουνίου του 1955), ηγούνταν ενός hard rock συγκροτήματος, τους London SS. Σε αντίθεση με τον Strummer (που το έσκασε από την πλούσια οικογένειά του και μεταξύ μας καλά έκανε) ο Jones εμφανίστηκε από το παρασκήνιο της εργατικής τάξης στο Brixton. Στην εφηβεία του, είχε ενθουσιαστεί με το rock n' roll και έφτιαξε τους London SS με πρόθεση να δώσει μια απάντηση στο hard-driving ήχο των Mott the Hoople and Faces.

Ο παιδικός του φίλος Paul Simonon (γεννημένος στις 15 Δεκεμβρίου του 1956) μπήκε στο συγκρότημα ως μπασίστας το 1976 αντικαθιστώντας τον Tony James που αργότερα πήγε στους Generation-X και στους Sigue Sputnik.
Εκείνη την εποχή, το συγκρότημα είχε επίσης τον
drummer Tory Crimes (Terry Chimes) ο οποίος είχε πρόσφατα αντικαταστήσει τον Topper Headon (Nicky Headon) γεννημένο στις 30 Μαΐου του 1955. Αφού παρακολούθησε μια συναυλία των Sex Pistols, o Strummer αποφάσισε να διαλύσει τους 101'ers το 1976 για να προσεγγίσει αλλιώς τη μουσική, με πιο άγριο ήχο. Μαζί με τον κιθαρίστα των 101'ers Keith Levene,

μπήκε στους London SS, οι οποίοι μετ' ονομάστηκαν σε Clash.
Tην εποχή εκείνη ο Strummer ζούσε ως καταληψίας σε ένα κοινοτικό σπίτι και ο Jones μοιραζόταν το ίδιο διαμέρισμα με την γιαγιά του. Οι συνθήκες δεν θα μπορούσαν να είναι καταλληλότερες και έτσι άρχισαν να γράφουν στίχους γεμάτους έχθρα, ένδεια και πικρία για το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Το όνομά τους κατοχυρώθηκε μετά από την πρόταση του Simonon να χρησιμοποιήσουν το όνομα Clash, επειδή αναφερόταν πολύ στις εφημερίδες και πίστευε ότι ταίριαζε με τα πιστεύω τους. Τα υπόλοιπα γεγονότα μέχρι την έκδοση του πρώτου τους album που ηχογραφήθηκε μέσα σε τρία Σαββατοκύριακα, αποτελούν πια μέρος της μουσικής ιστορίας.

"Ως μείγμα από τελείως διαφορετικές προσωπικότητες” γράφει ο συγγραφέας
Lenny Kayeοι Clash ήταν η τέλεια μπάντα, που όλος ο πολιτικός ζήλος και ο απτόητος ιδεαλισμός της εξερράγησαν μέσω της μουσικής έκφρασης τους” ενώ ο ίδιος ο Joe Strummer, ένα μόλις μήνα πριν τον θανατό του το 2002, είχε δηλώσει για τις συναυλίες τους και για την κοινή τους πορεία ότι “ήταν κάτι σαν επίδειξη πυροτεχνημάτων. Κάτι σαν ψυχεδελικό χτύπημα από κεραυνό, κάτι σαν απροσδιόριστο χρώμα”.

Kάτι σαν αυτό το απερίγραπτο που όσα χρόνια κι αν περάσουν σε καθηλώνει και σε συναρπάζει, σαν να είναι η πρώτη φορά που τρέχεις να προλάβεις το "Train in vain" στο σταθμό του, για να σε ταξιδέψει στις τότε εποχές που η μουσική δεν ήταν μαζική παραγωγή αλλά μαζική επανάσταση.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Το “Τhe Clash” κυκλοφορεί τον Απρίλιο του 1977 στην Μ.Βρεττανία περιλαμβάνοντας ύμνους όπως τα “White Riot” και “Im so bored with U.S.A” ενώ με το “Police and Thieves” επισημαίνει μια πρόωρη αναγνώριση του κοινού εδάφους μεταξύ της Punk και της Reggae.

Στο δεύτερο albumGiveEm Enough Ropeπου κυκλοφόρησε το 1978 το συγκρότημα βρίσκει πλέον τον ήχο εκείνο που το οδηγεί σε πεμπτουσιακές διαδρομές σαν το “Safe European Home” και το "Stay Free"

Τον Δεκέμβριο του 1979 κυκλοφορεί το “London Callingπου έμελλε να είναι όχι μόνο το σημείο αναφοράς των Clash αλλά και όλης της δεκαετίας που ακολούθησε. Το LP είναι διπλό αλλά πωλείται στην τιμή του ενός, ως τρανό δείγμα της ιδεολογίας του group να μην αποσκοπεί σε οικονομικά οφέλη, αλλά να προσπαθεί να δώσει στους θαυμαστές του όσο το δυνατόν περισσότερη και δωρεάν μουσική. Η δισκογραφική τους εταιρεία απέτησε οι Clash να μην πάρουν τίποτα από τις πρώτες 500.000 πωλήσεις του "London Calling".

Ακολουθούν τα “Sandinista!”, το οποίο είναι ενα album με όλους τους ήχους του κόσμου και τα κλασικά πλέον “The Magnificent Seven”, “The Call Up”, “Police on My Back”, “Washington Bullets”, “Sumebody Got Murdered” και το ”Combat Rock” με τα μοναδικά hits που έκανε το συγκρότημα, "Rock the Casbah" και “Should I Stay or Should I Go”, το φοβερό "Know Your Rights", και τα “Ghetto Defedant”, "Red Angel Dragnet" και "Overpowred By Funk".


Αργότερα, ο Strummer και ο Simonon που μείνανε, βγάλανε το "Cut the Crap", ένα album με πιο σκληρό ήχο και κομμάτια όπως το "Dirty Punk", το "This Is England", το "North And South" και το "Do It Now". Tο album όμως φαίνεται να έχει διαγραφεί από την επίσημη δισκογραφία των Clash, αφού κανένα τραγούδι του δεν συμπεριληφθή στη συλλογή "Clash On Broadway", της οποίας επιμελήθηκαν ο Strummer και ο Jones.

    • The Clash (1977)
    • Give 'em Enough Rope (1978)
    • London Calling (1979)
    • Sandinista! (1980)
    • Combat Rock (1982)
    • Cut the Crap (1985)
    • Super Black Market Clash (1994) (συλλογή από ακυκλοφόρητα τραγούδια. Είχαν διαλυθεί εδώ και 10 χρόνια)

Το μπάσο του Simonon


Η κιθάρα του Strummer

Ο Jones μετά τους Clash έφτιαξε του Big Audio Dynamite, ένα συγκρότημα στο οποίο συνδυάζονταν punk rap funk, ενώ o Strummer προσπάθησε α φτιάξει κάποια άλλα σχήματα τα οποία δεν είχαν επιτυχία και ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Έπαιξε σε διάφορες ταινίες και έγραψε αρκετά soundtrack, τα οποία έχουν πάρει καλές κριτικές. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του έφτιξε του Joe Strummer & The Mescaleros, ένα latin rock punk μείγμα, με τους οποίους έβγαλε 3 album (το τελευταίο τους album "Streetcore" εκδόθηκε ενώ είχε πεθάνει). Ο Simonon ασχολήθηκε με τη μουσική όπως έκανε πριν τους Clash, και περίπου εδώ και 1-2 χρόνια έχει φτιάξει τους The Good The Bad And The Queen. O Topper Headon δεν μπόρεσε να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά και μάλιστα συνελλήφθη για αποδοχή κοπλιμαίων λίγο μετά αφότου τον έδιωξαν οι Clash. Μπήκε φυλακή για 15 μήνες. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται σε συνοικιακά club.





Προτεινόμενα βιβλία:

  • Marcus Gray, The Last Gang In Town
  • Χίλντα Παπαδημητρίου, The Clash - The Only Band That Matters
  • Johnny Green and Gerry Baker, A Riot of our Own - Night & Day with the Clash
  • Pennie Smith, The Clash - Before and After. Φωτογραφίες
  • John Savage, England's Dreaming: Sex Pistols and Punk Rock

Soundtrack του Joe Strummer:

  • Sid and Nancy, 1985
  • Sraight to Hell, 1986
  • Permanent Record, 1986
  • Walker, 1986
  • Wired, 1989
  • When Pigs Fly, 1993
  • Grosse Point Blank, 1997

Οι Clash υπάρχουν σε πολλά rockumentaries και για τον Strummer γράφτηκε η ταινία "The Future Is Unwritten", της οποίας το soundtrack κυκλοφορεί σε CD.